Doug Hadden, VP Producten
Onafhankelijkheidsdag in de Verenigde Staten deed me denken aan recente onafhankelijke landen als Oost-Timor. De strijd voor onafhankelijkheid en duurzame ontwikkeling in de voormalige Portugese kolonie is goed gedocumenteerd. Ik heb een paar van deze documentaires en nieuwsprogramma's verzameld in de aanloop naar de parlementsverkiezingen van 7 juli.
Sommige van deze documentaires zijn verontrustend. De discussies zijn openhartig. Woorden of niet gehakt. Sommige beelden zijn rauw. Er zijn standpunten in het heetst van de strijd waar je het misschien niet mee eens bent.
Deze documentaires zijn nuttig om de ontwikkelingscontext te begrijpen: wat is bereikt en welke uitdagingen blijven bestaan.
Ik heb de beschrijvingen gebruikt die de aanbieders van de inhoud gebruiken.
Documentaires
De Diplomaat
Screen Australia via Cultuur Unplugged
"De Diplomaat volgt de Oost-Timorese vrijheidsstrijder en Nobelprijswinnaar José Ramos Horta in het laatste tumultueuze jaar van zijn campagne voor de onafhankelijkheid van zijn land. De voormalige Portugese kolonie werd in 1975 binnengevallen door Indonesië. Kort daarna verbannen, verruilde José Ramos Horta zijn geweer voor het pak en de das van een diplomaat. 24 jaar lang was hij een rondreizend ambassadeur, die ervoor vocht dat de wereld de vrijheidsdrang van Oost-Timor niet zou vergeten. Zijn leven is niet gedreven door persoonlijke politieke ambitie, maar door de bloedschuld die hij verschuldigd is aan mede-Timorezen die in het conflict zijn omgekomen, waaronder twee broers en een zus. "The Diplomat" neemt Ramos Horta's verhaal op in de laatste dramatische stadia van zijn lange reis - de val van de Indonesische president Soeharto, het referendum om de toekomst van Oost-Timor te bepalen, de overweldigende stem voor onafhankelijkheid, het verwoestende bloedbad dat volgde, de interventie van de VN-vredesmacht en Ramos Horta's uiteindelijke triomfantelijke terugkeer naar zijn vaderland. José Ramos Horta gaf de filmmakers buitengewone toegang tot zijn openbare en persoonlijke leven. De film onthult zijn sterke en zwakke punten, zijn momenten van twijfel en frustratie, zijn woede en teleurstelling, zijn opgetogenheid en triomf, zijn charme en zijn droge humor. Ramos Horta komt naar voren als een vasthoudend en verleidelijk personage wiens rol als diplomaat en vredestichter cruciaal was voor het bereiken van de onafhankelijkheid van zijn land."
Vrouwen op patrouille
"Deze documentaire volgt de Canadese politieagenten Martine LeRoyer uit Montreal en Debbie Doyle uit Edmonton tijdens een negen maanden durende tournee in Oost-Timor bij de burgerpolitie van de Verenigde Naties. Met een combinatie van intieme interviews, beelden van dichtbij en dagboekcamera's documenteert de film de enorme uitdagingen waarmee LeRoyer en Doyle worden geconfronteerd, van aanpassing aan een nieuwe cultuur en het winnen van het vertrouwen van bange gemeenschappen tot het uitvoeren van gevaarlijk en hartverscheurend politiewerk. Women on Patrol is een meeslepende blik op de wederopbouw van een natie, en hoe de ervaring deze vrouwen diepgaand verandert - als politieagenten en als mensen."
http://www.nfb.ca/film/women_on_patrol
Dood van een Natie
"Een daad van genocide op het Oost-Timorese volk, uitgevoerd door Indonesische troepen met de steun van westerse landen, zoals Australië. Oost-Timor is een land met grote rijkdommen zoals olie, wat natuurlijk een controverse opriep over de bedoelingen achter de wrede genocide op de bevolking."
Capaciteitsontwikkeling
"Deze korte documentaire toont de UNDP-steun aan de regering van Oost-Timor om de capaciteit van pas opgerichte instellingen te ontwikkelen, namelijk het gerechtelijk apparaat. De documentaire gaat met name in op het werk van het Judiciary Training Center, dat in het kader van een UNDP-project is opgericht om Timorese afgestudeerden in de rechten op te leiden tot rechters, openbare verdedigers, lagen, enz. voor een effectief en efficiënt rechtssysteem. De documentaire gaat ook in op de UNDP-steun voor de invoering van systemen en processen om de prestaties van de gerechtelijke instellingen in Oost-Timor te verbeteren."
Oost-Timor Documentaire - Noam Chomsky
Midden jaren zeventig voltooiden de Verenigde Staten een pijnlijke aftocht uit Indochina. Een fel anticommunistisch Indonesië werd door de Verenigde Staten beschouwd als een essentieel tegenwicht en vriendschappelijke betrekkingen met de Indonesische regering werden belangrijker geacht dan een dekolonisatieproces in Oost-Timor. De Verenigde Staten wilden ook hun toegang behouden tot de diepwaterroutes door Indonesië voor een onopvallende onderzeese doorgang tussen de Indische en de Stille Oceaan.
Op de dag voor de invasie heeft de Amerikaanse president Gerald R...
. Ford en de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry A. Kissinger hadden een ontmoeting met de Indonesische president Soeharto en gaven naar verluidt hun goedkeuring voor de invasie. In antwoord op Suharto: "We willen uw begrip als het nodig werd geacht snel of drastisch in te grijpen [in Oost-Timor]." Ford antwoordde: "We zullen het begrijpen en u niet onder druk zetten. We begrijpen het probleem en uw bedoelingen." Kissinger stemde eveneens in, hoewel hij vreesde dat het gebruik van in de VS vervaardigde wapens bij de invasie in de openbaarheid zou komen, en sprak over hun wens om "de reactie in Amerika te beïnvloeden" zodat "er minder kans zou zijn dat mensen op een ongeoorloofde manier zouden praten". De VS hoopten ook dat de invasie snel zou verlopen en niet gepaard zou gaan met langdurig verzet. "Het is belangrijk dat wat u ook doet snel slaagt," zei Kissinger tegen Soeharto. Kissinger's voornaamste angst lijkt te zijn geweest dat een gewelddadige overname door de deels communistische FRETILIN-partij een inspiratiebron zou kunnen zijn voor soortgelijke communistische overwinningen in heel Azië en mogelijk zelfs zou leiden tot afscheidingsopstanden die het voortbestaan van Indonesië als staat zouden bedreigen.
De VS leverde wapens aan Indonesië tijdens de invasie en de daaropvolgende bezetting. Een week na de invasie van Oost-Timor stelde de Nationale Veiligheidsraad een gedetailleerde analyse op waaruit bleek dat het overgrote deel van de militaire uitrusting door de VS was geleverd. Hoewel de Amerikaanse regering zei dat zij de militaire hulp van december 1975 tot juni 1976 had opgeschort, lag de militaire hulp in feite hoger dan wat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken had voorgesteld en het Amerikaanse Congres bleef de hulp verhogen, met bijna een verdubbeling. Tussen 1975 en 1980, toen het geweld in Oost-Timor op zijn hoogtepunt was, hebben de Verenigde Staten voor ongeveer $340 miljoen aan wapens aan de Indonesische regering geleverd. De militaire hulp en de wapenverkoop van de VS aan Indonesië namen toe vanaf 1974 en gingen door tot in de jaren Bush en Clinton, totdat zij in 1999 werden stopgezet. Tussen 1975 en 1995 bedroegen de wapenleveranties van de VS aan Indonesië ongeveer $1,1 miljard.
De VN-Commissie voor Ontvangst, Waarheid en Verzoening in Oost-Timor (CAVR) verklaarde in het hoofdstuk "Verantwoordelijkheid" van haar eindverslag dat de "politieke en militaire steun van de VS van fundamenteel belang was voor de Indonesische invasie en bezetting" van Oost-Timor tussen 1975 en 1999. Het rapport (blz. 92) stelde ook dat "door de VS geleverde wapens cruciaal waren voor het vermogen van Indonesië om vanaf 1977 de militaire operaties te intensiveren in zijn massale campagnes om het verzet te vernietigen, waarbij door de Verenigde Staten geleverde vliegtuigen een cruciale rol speelden".
Uit door Fretilin aangevoerde bewijzen blijkt dat de mate van Amerikaanse steun voor de inspanningen van de Indonesische regering in Oost-Timor verder ging dan diplomatieke steun en materiële bijstand. In een UPI-rapport uit Sydney, Australië, van 19 juni 1978, wordt een persbericht van Fretilin geciteerd, waarin staat: "Amerikaanse militaire adviseurs en huurlingen vochten naast Indonesische soldaten tegen FRETILIN in twee gevechten ... Intussen vliegen Amerikaanse piloten OV-10 Bronco vliegtuigen voor de Indonesische luchtmacht in bombardementen tegen de bevrijde gebieden die onder controle van FRETILIN staan".
De schaduw over Oost-Timor (1987)
"Samenvatting: In december 1975 begonnen 20.000 Indonesische troepen een overname van Oost-Timor. Australië kneep een oogje dicht en de Verenigde Staten verhoogden hun militaire hulp aan Indonesië. Dit conflict is het minst gerapporteerd in de moderne geschiedenis en deze film brengt ooggetuigenverslagen van de werkelijke gebeurtenissen aan het licht. De bevolking van Oost-Timor zet haar strijd voor onafhankelijkheid nog steeds voort.
Producenten en regisseurs: Denis Freney, James Kesteven, Mandy King.
Geproduceerd met de hulp van de Australische Film Commissie.
http://trove.nla.gov.au/work/19493912?selectedversion=NBD6305478“
Nieuwsberichten
Timor Zee verbergt strijd om belastingen en royalty's
05 juli 2012 ABC
"De Timorzee is rijk aan olie en gas, maar Oost-Timor heeft moeite om de belastingen en royalty's te krijgen die het land toekomen."
101 Oost: onafhankelijkheid van Oost-Timor
"Is Oost-Timor klaar voor een toekomst zonder de buitenlandse invloed van de VN en andere internationale troepen?"
01 Oost - Olie uit Oost-Timor - 13 november
"Zes jaar na de onafhankelijkheid leeft Oost-Timor in armoede. Maar het zit ook op een toekomstige olie- en gasboom. Maar zal dat een zegen of een vloek zijn?
Fauziah Ibrahim interviewt Xanana Gusmao, de premier van Oost-Timor."
Het vangen van Xanana
"Dateline verkrijgt ongeziene beelden van de gevangenneming in 1992 van guerrillaleider, en nu premier van Oost-Timor, Xanana Gusmão.
Ga voor meer over de reportage van Mark Davis naar de SBS Dateline website...http://bit.ly/iHkKYf“
Oost-Timor: 10 jaar later
"De BIR reist naar Oost-Timor om de opbouw van een natie te onderzoeken in het nieuwste land van Azië, 10 jaar nadat de bevolking voor onafhankelijkheid van Indonesië heeft gestemd. Onderdeel van de serie Fragile States met PBS Newshour en het Pulitzer Center of Crisis Reporting."
Blauwe baretten: "Welkom op Timor
Op graffiti in Oost-Timor staat "Ik hou van je militaire kanada."