Financieel beheer van de overheid (PFM) is een kerntaak van elke overheid. Een goed beheerd PFM-systeem stelt een overheid in staat om haar beperkte middelen toe te wijzen aan belangrijke prioriteiten en om effectief en efficiënt te besteden met een maximale impact. Met 2030 Er is geen grotere prioriteit voor de publieke sector dan het behalen van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG's).
Geld inzamelen
Volgens de Internationaal Monetair FondsElk land moet zijn budget aanzienlijk verhogen om de verbintenissen met betrekking tot de Duurzame Ontwikkelingsdoelen te kunnen nakomen. De belangrijkste bevinding van het document is dat het realiseren van de SDG-agenda in 2030 extra uitgaven vereist van US$0,5 biljoen voor ontwikkelingslanden met een laag inkomen en US$2,1 biljoen voor opkomende markteconomieën.
Nu er meer uitgaven nodig zijn, is het eerste deel van de vergelijking het verhogen van de binnenlandse inkomsten. Regeringen moeten administratieve hervormingen doorvoeren om de belastinggrondslag (het totale aantal belastingbetalers) en de verhouding tussen belasting en BBP te verbeteren. Het verhogen van de efficiëntie van de inkomsteninning vermindert de afhankelijkheid van leningen en zorgt ervoor dat de inspanningen om de SDG's te bereiken duurzaam blijven.
Versterking van de overheidsuitgaven
Het verhogen van de inkomsten is slechts de helft van het verhaal. Belangrijker is dat regeringen de kwaliteit van hun uitgaven verbeteren. Vanwege de hoge kosten om de Duurzame Ontwikkelingsdoelen te halen, moeten regeringen hun uitgaven heroriënteren naar de volgende doelstellingen. PFM systemen om de SDG's te integreren in elke fase van het begrotingsproces - van planning tot formulering, uitvoering en ten slotte rapportage en boekhouding.
Regeringen kunnen de SDG's opnemen in hun plannings- en prioriteringsproces door ervoor te zorgen dat ontwikkelingsplannen, plannen voor de middellange termijn en sectorale plannen op elkaar zijn afgestemd en draaien om het bereiken van de doelen. Het bereiken van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen is een meerjarige inspanning. Door middel van een uitgavenkader voor de middellange termijn (MTEF) kunnen regeringen prioriteiten stellen, plannen en de begrotingstoewijzingen rangschikken over een voortschrijdende periode van drie tot vijf jaar. De SDG's moeten worden opgenomen in deze MTEF's en verder worden uitgewerkt in sectorale en ministeriële begrotingen.
Cruciaal bij het budgetteren voor de SDG's is het aannemen van een systeem dat uitgavenposten identificeert die verband houden met de SDG's en prestatie-informatie verzamelt voor elk doel. Regeringen kunnen hun PFM-systemen verbeteren door een prestatiegerichte begroting aan te nemen waarbij elk ministerie zich verbindt aan prestatiedoelen die verband houden met de SDG's.
Verbeterd projectbeheer
Een grotere implementatiecapaciteit is een kenmerk van een sterke systeem voor het beheer van de overheidsfinanciën. Om grootschalige investeringen in verband met de SDG's uit te voeren, moeten overheden over een robuust projectbeheersysteem beschikken. Contractbeheer en projecttoezicht zijn onmisbaar om ervoor te zorgen dat fondsen goed worden besteed.
Ten slotte moeten rapportage- en auditsystemen worden geheroriënteerd op duurzame ontwikkelingsdoelstellingen. Bestedingsverslagen moeten worden gekoppeld aan de levering van outputs en resultaten die verband houden met de SDG's. Staatsauditors moeten de doelstellingen eveneens opnemen in hun rendementaudits. Ook overheidscontroleurs moeten de doelen opnemen in hun rendementaudits.
Kansen voor transformatie bij de overheid
Met zo veel noodzakelijke hervormingen is het opnemen van de SDG's in het beleid van een regering PFM-systeem lijkt misschien te ontmoedigend. Maar het heroriënteren van het begrotingssysteem is een kans om broodnodige hervormingen door te voeren die niet alleen de overheidsfinanciën verbeteren, maar ook de overheid als geheel transformeren.