Doug Hadden, VP Producten
Zoveel wat wij als vanzelfsprekend beschouwen werd bedacht in de populaire cultuur van de jaren 1960 van draadloze communicatie in Star Trek naar GPS in James Bond. De Britse serie van 17 afleveringen, De Gevangeneheeft wellicht meer technologie-effecten voorspeld dan alle andere jaren 60 televisie- en filmprogramma's samen.
Het basisplot: "Na zijn ontslag wordt een geheim agent ontvoerd en meegenomen naar wat een idyllisch dorpje lijkt, maar in werkelijkheid een bizarre gevangenis is. Zijn bewakers eisen informatie. Hij geeft hen niets, maar probeert alleen te ontsnappen...." De agent, Nummer 6, werd gespeeld door acteur Patrick McGoohan. De dorpsautoriteiten en Nummer 6 ondergaan psychologische gevechten. De notie van hersenspoeling en manipulatie, vaak geholpen door computertechnologie, was een standaard plotmechanisme in jaren 60 programma's als The Avengers.
Hoewel sommigen misschien denken dat William Shatner, de kapitein in de originele Star Trek serie veranderde de wereld...richtte het programma zich niet erg op de effecten van technologie. Het zijn deze technologie effecten, zoals Marshall McLuhan voorgesteld, die de samenleving verandert. Misschien is het waardevoller om te onderzoeken De Gevangene in meer detail.
Als eerbetoon aan "Nummer 6" zijn hier zes thema's van moderne technologie die resulteren in 3 effecten die in de programma's worden beschreven:
Internetcookies en (1) identiteit en (2) rol
Alle inwoners van "het dorp", gevangenen of niet, dragen een "penny farthing page" met hun nummer. Hun activiteiten worden bijgehouden zoals een cookie op een website. Inwoners, zoals gebruikers van populaire websites, krijgen een nummer toegewezen. Bewoners worden hun nummer. "Nummer 2" is het titulaire hoofd van het dorp (terwijl Nummer 6 probeert te ontdekken wie Nummer 1 is). De persoon die aan Nummer 2 wordt toegewezen verandert van aflevering tot aflevering, net zoals meerdere mensen dezelfde inlognaam en computer gebruiken, en dus dezelfde cookie.
De identiteit draait om "rol". Iets wat McLuhan voorspelde: de overgang van banen naar rollen voor de elektronische mens. Onze rollen veranderen sneller dan in de jaren zestig - en zonder het voordeel van badges die ons vertellen welke rol we moeten spelen.
Identiteit gaat altijd gepaard met geweldvolgens McLuhan. Het nummer toegewezen aan bewoners in De Gevangene het conflict in het verhaal gedefinieerd - van Nummer 2 (elke Nummer 2) die kwaad lacht tot Nummer 6 die vrij wil zijn. Identificeer geweld is uitgezaaid naar de sociale media... vlammend. Dit zorgt voor goed drama.
(3) De privacy- vs. (4) veiligheidscalculus
Videobewaking viert hoogtij in "het dorp". Nummer 6 vraagt vaak om privacy. Andere bewoners lijken te genieten van de veiligheid die deze bewaking biedt. Veel kijkers zullen zich afvragen waarom gevangenen in opstand komen in wat een prachtig bejaardentehuis aan zee leek (in Pormeirion Wales).
McLuhan wees erop dat de waardepropositie van privacy werd bepaald door het medium boek en dat we niet langer dezelfde waarde aan privacy hechten. Er is een belangrijk debat over privacy in het VK, waar alomtegenwoordig videobewaking, de Verenigde Staten over de Patriot Act en sociale media van dienst.
Jeff Jarvis betoogt dat we een nieuw tijdperk van het openbare digitale leven in Publieke onderdelen. Dit leverde een nogal pittige vlammen dialoog met Evgeny Morozov. Mijn gevoel zegt dat Morozov de nieuwe "paranoïde nummer 6" is zoals gevangen in De Net Waan.
(5) Mensen vs. (6) Machine Conflict en predictive analytics
De komst van mainframe computers genereerde het populaire culturele stereotype: de alziende, alwetende machine. De komedie uit 1957 Bureau Set het beste deze notie van mens versus machine presenteerde. (In dit geval, Katherine Hepburn vs. Spencer Tracy's machine). Dit conflict doet zich voor als voorspellende analyses worden gebruikt om het gedrag van bewoners te bepalen. Ze hebben immers bewonersbadges en houden bewegingen bij. Ze hebben meer gedragselementen verzameld dan de laatste Obama campagne.
Natuurlijk konden ze al die datapunten niet verwerken in 1967 - maar nu wel op de Amazon cloud. (De computer, in pre-Diep Blauw dagen, de uitkomst van schaakwedstrijden voorspelden).
Net als vandaag kon de dorpscomputer het gedrag van de inwoner niet voorspellen. Nummer 6 begreep dat hij geanalyseerd werd, dus werd hij onvoorspelbaar. De dorpscomputer leek meer moeite te hebben met de invloed van sociale relaties op dezelfde manier als collaboratieve filtering kan zeer vreemde aanbevelingen opleveren omdat het algoritme de context niet begrijpt.
Het andere machineprobleem is dat de autoriteiten buiten het netwerk opereerden - in de omroepmodus. Ze keken toe en deden mededelingen. Ze stuurden spionnen. Maar ze hadden geen interactie met de bewoners. Dit is een ander probleem dat overheden en grote bedrijven ervaren in het internettijdperk: je kunt de informatiestroom niet altijd controleren.
Marshall McLuhan suggereerde dat we leefden in een "staat van informatie overbelasting." In 1967. Er is tegenwoordig veel meer informatie die de opkomende omvangrijke gegevens technieken. McLuhan voorspelde een overgang naar patroonherkenning in de postgeletterde generatie. Mijn gevoel zegt dat de postgeletterde generatie... emoticons en afkortingen om beter patronen te zien in de ruis.