Doug Hadden, VP Producten
"Mimicry" - dat is wat professor Matt Andrews van de Harvard Kennedy School beschrijft als de vloek van hulp- en ontwikkelingsprojecten in opkomende economieën. Ontwikkelingsorganisaties bootsen een project dat in het ene land werkte na in andere landen waar de context veel anders is. Projecten die zogenaamde "beste praktijken" overnemen, hebben meer kans op financiering. Andrews maakt deel uit van een groep academici en praktijkmensen die geloven dat ontwikkelingssucces voortkomt uit het volledig het probleem begrijpen en zich aanpassen aan het probleem.
Deze strategie heet Probleemgestuurde iteratieve aanpassing (PDIA). PDIA is niet zomaar een mode. Het is gebaseerd op een grondige analyse van wat werkt en wat niet werkt. (Helaas is er een beetje te veel van wat niet werkt). Andrews heeft de zaak uiteengezet in De grenzen van institutionele hervorming in ontwikkelingen de Harvard Kennedy School Executive Education... Leiders in ontwikkeling: Beheer van veranderingen in een dynamische wereld dat Ik heb deelgenomen aan. Andrews wijst erop dat er een groot verschil is tussen eenvoudige problemen (een brug bouwen), ingewikkelde problemen (een weg en een brug bouwen) en complexe problemen (de groei verbeteren door infrastructuur en andere ingrepen).
Ik ben een grote fan van PDIA. Het heeft ons bij FreeBalance geholpen om beter om te gaan met de veranderingsuitdagingen van het implementeren van financiële overheidssoftware in ontwikkelingslanden. Lant Pritchett, ook aan de Kennedy School legt PDIA uit.
Het probleem is dat ik ben gaan merken dat ontwikkelingsorganisaties beweren PDIA te gebruiken. En, het bewijs van PDIA lijkt een beetje licht te zijn. Het is bijna alsof PDIA de nieuwe "beste praktijk" zou kunnen worden om projectbenaderingen te rechtvaardigen.
Dat is een vreselijk vooruitzicht: een krachtig instrumentarium veranderen in een checklist.
Wanneer PDIA niet Probleemgestuurd en Iteratief is
Het is wellicht gemakkelijker om met meer zekerheid te bepalen wanneer projecten geen gebruik maken van PDIA:
- Het oplossingsdomein werd geselecteerd vóór de projectfinanciering
- De donor selecteerde het project, niet het land dat eerst de donor selecteerde.
- De werkelijke begroting is gelijk aan de oorspronkelijk voorgestelde begroting, wat betekent dat er niet veel iteratie is geweest die tot lagere of hogere kosten had kunnen leiden.
- Het project volgde het projectplan nauwgezet, dus er was geen aanpassing
- Geen enkel onderdeel van het project heeft gefaald, dus er was geen iteratie
- Er was geen prototype, dus er werd niet getest...
- PDIA-activiteiten worden gepresenteerd als procesmijlpalen, zoals "hier besteden we een middag aan het praten over iteratie".
- De projectevaluatie is goed tot uitstekend, maar de resultaten waren middelmatig.
- Outputs (aantal studenten) gemeten, niet uitkomsten (onderwijsverbeteringen)
- De resulterende activiteit vereist externe deskundigen om te onderhouden - zij is niet zelfvoorzienend en heeft zich daarom niet aangepast aan de lokale context.
- Het ging er vooral om de regering een goed figuur te slaan in plaats van het gedrag te verbeteren.
- Het project slaagde er niet in op te schalen
Agile, Lean en PDIA
Het idee dat iteratie effectief is in onzekere omstandigheden is niet nieuw. Andrews ziet de parallellen met agile productontwikkeling. Agile ontwikkeling werd niet door iedereen toegejuicht door softwarebedrijven. Ik herinner me het vermoeden dat het agile aan richting ontbrak. Zelfverzekerde productmanagers dachten dat zij de expertise hadden. Veel elementen uit agile processen werden overgeslagen zoals peer programming, A/B testing en usability analyse. De resultaten waren niet fraai en het werd agile methodieken door velen verweten. Agile is uitgegroeid tot een innovatiemethodologie die bekend staat als lean of slanke startup. Agile en lean heeft aanzienlijke innovatie gegenereerd en is mainstream geworden in Silicon Valley.
Chuck Eesley van de Stanford Universiteit beschrijft lean als de "wetenschappelijke methode" in actie. Lean draait om het identificeren van het op te lossen probleem en het testen daarvan met prototypes bij de beoogde klanten. Feedback is cruciaal. Dit is in hoge mate de wetenschap achter PDIA, als het goed wordt uitgevoerd.