Openbare financiën om duurzaamheid en veerkracht te redden class=

Overheidsfinanciën om duurzaamheid en veerkracht te redden

Geplaatst op in PFM

Moet de International Public Sector Accounting Standards Board (IPSASB) internationale normen voor overheidsboekhouding op het gebied van duurzaamheid vaststellen?

De IPSASB en de Wereldbank hebben voorgesteld de duurzaamheid van het klimaat en de activa van natuurlijke hulpbronnen in de overheidsrekeningen op te nemen. (Zie documenten1)

FreeBalance heeft vaak de nadruk gelegd op de koppelingen tussen Public Financial Management (PFM) en duurzaamheid, en wij zijn er vast van overtuigd dat er internationale normen voor de overheidssector moeten worden ontwikkeld.

Moeten professionele accountants de normen voor duurzaamheidsverslaglegging in de overheidssector leiden?

Ja, naar onze mening moeten professionele accountants het voortouw nemen omdat..:

Slimme SDG-prestatieclassificaties geïntegreerd met begrotings- en boekhoudkundige classificaties

Moeten de normen van de openbare en de particuliere sector identiek zijn?

Nee, naar onze mening moeten de normen voor de openbare sector aanzienlijk anders zijn omdat:

  • Complexiteit van de overheidssector, met name in de overheidsfinanciën met meer gecompliceerde begroting, boekhouding, en prestatiemanagement structuren en procedures
  • Bedrijven hebben veel minder belanghebbenden (investeerders) dan overheden (burgers)
  • Regeringen beschikken over regelgevende, aanbestedings- en fiscale bevoegdheden om duurzaamheid, natuurlijke hulpbronnen en veerkracht te beïnvloeden.

Moeten de normen verschillen op basis van capaciteit?

Ja, wij vinden dat er een methode moet worden ontwikkeld om capaciteitsverschillen te ondersteunen omdat:

  • De overheidscapaciteit verschilt sterk tussen landen en binnen landen (met name tussen nationale en subnationale overheden).
  • Minimumnormen voor naleving mogen geen boekhouding op transactiebasis, programma- en resultaatgerichte budgettering vereisen PFM-methoden die zeer weinig regeringen ondersteunen
  • Gecompromitteerde uniforme mondiale normen kunnen resulteren in iets dat voor sommige regeringen te ingewikkeld en voor andere regeringen ontoereikend is.
  • De lessen uit de IPSAS-normen voor verslaglegging op kas- en transactiebasis zouden kunnen worden gebruikt met richtsnoeren voor de geleidelijke invoering van meer geavanceerde normen, vergelijkbaar met contant, gewijzigd contant, gewijzigd op transactiebasis en volledig op transactiebasis concepten

Moeten er verschillende normen zijn voor "duurzaamheid" en "natuurlijke hulpbronnen" boekhouding?

Ja, er zouden afzonderlijke maar aanvullende normen kunnen worden gebruikt omdat:

  • De begrippen "duurzaamheidsuitgaven" en "waarde van natuurlijke hulpbronnen" vullen elkaar aan, hoewel een duidelijke definitie van "duurzaamheid" en "waarde van natuurlijke hulpbronnen" vereist is.
  • Integratie met SDG's en de 167 doelstellingen kunnen worden gebruikt als basisstructuren voor zowel normen als een methode om onderlinge verbanden te articuleren, zelfs na 2030.
  • Scheiding van aandachtspunten kan ertoe bijdragen dat de norm wordt aangenomen die het meest relevant is voor de nationale context (zoals uitgaven voor duurzaamheid in geavanceerde economieën en de waarde van natuurlijke hulpbronnen in opkomende economieën).

Moet de tweeledige aanpak in de overheidssector worden toegepast?

De benadering met twee blokken houdt rekening met de integratie tussen op de belegger gerichte en op meerdere belanghebbenden gerichte verslaglegging. Bron: IFAC

Nee, wij vinden dat de twee-blokken-benadering niet moet worden gebruikt, omdat:

  • Het blok investeerders is cruciaal voor de duurzaamheid van de particuliere sector, maar slechts gedeeltelijk relevant in de publieke sector ("investeerders" zijn een klein deel van de belanghebbenden (kopers van obligaties, verzekeraars, kredietinstellingen, PPP-partners).
  • Overheden hebben veel meer belanghebbenden dan bedrijven, zodat het nuttig kan zijn categorieën belanghebbenden in overweging te nemen (burgers, maatschappelijke organisaties, bedrijven, financiële ontwikkelingsinstellingen, investeerders).

Moet de "entiteit"-benadering worden gebruikt?

Wij menen dat een genuanceerde benadering van het begrip "entiteiten" nodig is omdat:

  • Entiteiten kunnen individuele ministeries, departementen en agentschappen (MDA's) en staatsbedrijven (SOE's) zijn, waarvan de duurzaamheidsdoelstellingen al dan niet geïntegreerd zijn met nationale doelstellingen, wat leidt tot suboptimale nationale verslaglegging.
  • De uitgaven voor duurzaamheid en de regelgevende bevoegdheden inzake natuurlijke hulpbronnen binnen de nationale en subnationale overheden lopen uiteen
  • Gebruik van de Indeling van de overheidsfuncties (COFOG) kan worden gebruikt om de duurzaamheid en de voetafdruk van natuurlijke hulpbronnen van overheidsinstanties in kaart te brengen en tegelijkertijd de overheidsbrede rapportage te ondersteunen.
  • De normen zouden kunnen verschillen met een boekhouding op hoger niveau voor de gehele overheid en een gedetailleerde boekhouding voor MDA's, staatsbedrijven en subnationale overheden op basis van materialiteit.

Hoe kunnen het openbaar financieel beheer (PFM) en de bijbehorende financiële systemen voor de planning van overheidsmiddelen (GRP) duurzaamheid en boekhouding van natuurlijke hulpbronnen ondersteunen?

Het beheer van de overheidsfinanciën heeft zich aangepast aan de moderniserings- en normaliseringsgolven. De voorgestelde internationale normen zullen waarschijnlijk uitvoerbaar zijn en een betere besluitvorming van de overheid ondersteunen. Het is echter mogelijk dat veel op maat ontwikkelde systemen en ERP-systemen (Enterprise Resource Planning) aanzienlijke aanpassingen zullen vergen om deze nieuwe normen te ondersteunen.

Planning van overheidsmiddelen (GRP) systemen, zoals de FreeBalance Accountability Suite™zijn echter specifiek ontworpen voor de publieke sector en ondersteunen eerder prestatiebudgettering, herconfiguratie van de begrotingsindeling en geleidelijke activering.

FreeBalance Accountability Suite. Meer informatie

Wij zien vier categorieën waarvoor ondersteuning van PFM-processen en financiële software nodig is:

1. Planning en uitvoering van duurzaamheid

2. Beheer van duurzaamheidsrisico's

3. Duurzaamheid grondstoffenverbruik

  • PFM: Gebruik van een op activiteiten gebaseerde kostenberekening om de gebruikte middelen, met inbegrip van de koolstofvoetafdruk, bij te houden, die via "kostendrijvers" in de begrotingsplanning kan worden gebruikt om het energie- en koolstofverbruik te voorspellen.
  • GRP: Integratie van begrotings-, aanbestedings- en contractprocedures om de middelen te volgen die worden verbruikt door de verandering in het aanbod

4. Natuurlijke hulpbronnen en verplichtingen

  • PFM: Gebruik van boekhouding op transactiebasis, met inbegrip van methoden om activa van natuurlijke hulpbronnen te waarderen, en boekhouding voor natuurlijke hulpbronnen en voorwaardelijke verplichtingen op gebieden zoals winningsindustrieën en landbouw.
  • GRP: Gebruik maken van modelleringsinstrumenten voor budgetvoorbereiding voor meerdere jaren, en tegelijkertijd overschakelen op boekhouding op transactiebasis, waarbij de boekhouding van activa en onroerend goed wordt uitgebreid om de werkelijke waarde van een land bloot te leggen.

Wat zijn de voordelen van de integratie van duurzaamheid in de boekhouding van de overheidsfinanciën?

Afstemming op de nationale ontwikkelingsstrategie:

  • Op de context gebaseerde planning en uitvoering van duurzaamheid door zich te richten op wat cruciaal is voor individuele landen, kan de planning en besluitvorming op het gebied van duurzaamheid binnen de overheid verbeteren.

Het welzijn van de burger verankeren in het overheidsbeleid:

Vergelijkingen:

  • Het gebruik van een internationale norm kan het mogelijk maken plannen en resultaten tussen landen en overheidsorganisaties te vergelijken om de duurzaamheidsplanning te verbeteren.

Fiscale voorschriften:

  • Binden fiscale regels naar duurzaamheidsconcepten kan crisisuitgaven flexibel maken en tegelijkertijd effectievere enveloppen bieden voor resultaten op langere termijn

Aanpak op middellange termijn:

  • Duurzaamheidsmethoden zouden als katalysator kunnen dienen voor een aanpak op middellange termijn die verder gaat dan begrotingsplechtigheden en het politieke kortetermijndenken kunnen verminderen.

Blauwe obligaties, groene obligaties, verzekering:

  • Het vermogen om de waarde van natuurlijke hulpbronnen en het effect van duurzaamheid onder woorden te brengen, zou de financiering door de particuliere sector kunnen verhogen.

Rolmodel:

  • Zou een bredere toepassing in de particuliere sector kunnen aanmoedigen, en zou als validatie kunnen dienen om duurzaamheidsrapportage in de particuliere sector op te leggen

Duurzaamheid na 2030:

  • De aanpak biedt mogelijk een structuur voor het meten van duurzaamheidsinvesteringen in de publieke sector die verder gaat dan de SDG's
Investeringen in duurzaamheid zijn overheidsinvesteringen

Wat zijn de uitdagingen van de integratie van duurzaamheid in de boekhouding van de overheidsfinanciën?

Overheidscapaciteit

  • Weinig regeringen van opkomende markten en ontwikkelingslanden (EMDE) beschikken over de nodige capaciteit om de fundamentele PFM-instrumenten voor deze normen te gebruiken, zoals programmabudgettering, Begrotingskaders voor de middellange termijn (MTBF), prestatiemeting, kostenberekening of boekhouding op transactiebasis.

Mogelijke oplossingen

  • De waarde van de nationale middelen kan door bevoegde derden worden bepaald en buiten de GRP-systemen om worden bijgehouden indien geen boekhouding op transactiebasis wordt gevoerd.
  • Regeringen zouden MTBF kunnen testen, uitsluitend voor gerichte sociale investeringen ter ondersteuning van het programmabeheer en het volgen van de uitgaven, alvorens alle sociale investeringen te activeren en geleidelijk een meerjarenplanning voor kapitaal- en exploitatiekosten in te voeren.

Resultaten Ondersteuning

  • Het relatieve gemak van het traceren van outputs, zoals uitgaven, en de relatieve complexiteit van het traceren van uitkomsten, met name die welke in de loop der tijd ontstaan, betekent dat programmabudgettering in de EMDE-landen niet algemeen wordt toegepast - de meeste implementaties lijken ceremonieel te zijn (op basis van PEFA-beoordelingen).

Mogelijke oplossingen

  • Minimaal nalevingsniveau van het volgen van de output van de uitgaven dat kan worden uitgebreid tot het volgen van de output van aanbestedingscontracten (wat de uitgaven hebben gekocht), en vervolgens tot de resultaten
  • Zoals beschreven in het vorige deel over capaciteit, zou programmabudgettering aanvankelijk kunnen worden ingevoerd met subcategorieën van sociale uitgaven met hoge prioriteit.

Resultaat Statistische ondersteuning

Mogelijke oplossingen

  • Statistische gegevens verzameld door internationale financiële instellingen en internationale non-profitorganisaties2 zou kunnen worden ingezet ter ondersteuning van resultaatmaatregelen op hoog niveau
  • Veel van de 169 SDG-doelstellingen zijn proxy-metingen die buiten de systemen voor overheidsfinanciën kunnen worden gevolgd.
  • De regeringen zouden proefmetingen van tussentijdse resultaten kunnen ontwikkelen op basis van proefprojecten met programmabudgettering.

Waar voor je geld Kosten

  • Het kostenvoordeel van een volledige boekhouding op transactiebasis, dat nodig kan zijn om duurzaamheid en boekhouding van natuurlijke hulpbronnen volledig te ondersteunen, is voor veel regeringen wellicht niet te rechtvaardigen.

Mogelijke oplossingen

  • Overheden zouden modellen voor natuurlijke hulpbronnen kunnen opstellen op basis van internationale richtsnoeren en veranderingen van jaar tot jaar kunnen bijhouden in afzonderlijke subboeken, ongeveer zoals sommige de waarde van vaste activa en afschrijvingen bijhouden zonder het grootboek op kasbasis bij te werken.
  • Uitgavengegevens over duurzaamheidsuitgaven zouden aan het einde van het begrotingsjaar kunnen worden geaccumuleerd, met behulp van gewijzigde kasmechanismen en ingebouwde boekhoudsysteemrapportage.
  • De algemene voordelen van een volledige boekhouding op transactiebasis zouden beter kunnen worden aangetoond door middel van proefprojecten op het gebied van duurzaamheid en boekhouding van natuurlijke hulpbronnen.

Materialiteit

  • Het zou moeilijk kunnen zijn om in de context van de overheid te bepalen wat in de systemen voor overheidsfinanciën moet worden bijgehouden.

Mogelijke oplossingen

  • De regeringen hebben ingezien dat sommige SDG's belangrijker zijn dan andere, afhankelijk van de nationale context - deze aanpak zou na 2030 kunnen worden toegepast.
  • De IPSAS zou richtsnoeren inzake materialiteit in sjablonen kunnen ontwikkelen voor de uitvoering door de overheid.

Gevestigde modellen

  • De vele modellen2 uit vele bronnen voor duurzaamheidsrapportage zorgt voor complexiteitsniveaus die moeilijk te rationaliseren kunnen zijn, vooral wanneer ze conceptueel geïntegreerd zijn met vele verschillende IPSAS-normen (1, 11, 19, 21, 26, 413)

Mogelijke oplossingen

  • Overheden zouden kunnen besluiten meer dan één rapportagemethode te gebruiken als zij systemen gebruiken met flexibele neventabellen of rapportageobjecten die gedetailleerde gegevens uit het rekeningstelsel gebruiken.
  • IPSAS zou een reeks normen kunnen opleveren die aansluiten bij verschillende duurzaamheidsnormen
  • Andere IPSAS-normen zouden kunnen worden gebruikt als richtsnoeren, elk met een toelichting over het effectieve gebruik en teruggekoppeld naar de nieuwe

Welke uitdagingen zullen zeer moeilijk te overwinnen zijn?

Bijhouden van middelenbeheer

Het bijhouden van het gebruik van energie, hulpbronnen en koolstof door de overheid lijkt geen deel uit te maken van deze besprekingen.

Moeilijke oplossingen

  • Gebruik van contractbeheer voor het verbruik in de toeleveringsketen vertrouwen op capaciteiten van de particuliere sector die wellicht niet aanwezig zijn, terwijl de prijzen stijgen door de extra beheerslast
  • Rapportage over activa en wagenparkgebruik (d.w.z. hoeveelheid brandstof gebruikt door voertuigen en type voertuigen in openbare infrastructuurprojecten, koolstofvoetafdruk in inventarislocaties, waterverbruik in openbare gebouwen). waarvoor ingewikkelde opsporingsmethoden nodig zijn
  • Hefboom Milieu, maatschappij en bestuur (ESG) openbaarmakingsnormen zoals de Wereldwijd initiatief voor verslaglegging (GRI) – waarvoor waarschijnlijk aanpassing van de sectorale en thematische normen nodig is voor relevantie

Waarde van natuurlijke hulpbronnen

Welke natuurlijke hulpbronnen moeten worden gewaardeerd? Alle natuurlijke hulpbronnen, of alleen die natuurlijke hulpbronnen die niet door mensen zijn aangetast?

Moeilijke oplossingen

  • Beperk de waardeberekeningen tot "natuurlijke hulpbronnen" die "niet onderhevig zijn aan menselijke interventie", zoals voorgesteld in een Raadplegingsdocument IPSAS Natuurlijke hulpbronnen – die misschien relatief gemakkelijk te berekenen is, maar zeker niet de werkelijke waarde meet van natuurlijke hulpbronnen voor winningsindustrieën, landbouw, visserij en bosbouw die enige menselijke interventie hebben ondergaan.
  • Gebruik maken van richtsnoeren, eventueel uitgevoerd door derden, om natuurlijke hulpbronnen te waarderen, zoals beschreven in een verslag van 2017. IMF-papier: Gids voor de analyse van natuurlijke hulpbronnen in de nationale rekeningen – die beperkt is tot metalen, ertsen en mineralen in plaats van het volledige plaatje
  • Uitbreiding van het gebruik van vaste-activaconcepten tot onroerende goederen en erfgoedgoederen. die een aanzienlijke en dure complexiteit toevoegt door waardering en herwaardering omdat veel van deze activa in waarde zullen stijgen

Politieke belemmeringen

Het mondiale politieke klimaat omvat enerzijds ontkenning van de klimaatverandering en populisme, en anderzijds de opvatting dat het de EMDE's moet worden toegestaan milieuhulpbronnen te gebruiken om groei te realiseren. Er is een gebrek aan vertrouwen in regeringen, waardoor de uitvoering van beide normen in veel landen politiek polariserend is.

Moeilijke oplossingen

  • Het controleren en ontkrachten van desinformatiebronnen - blijkt over het algemeen ondoeltreffend te zijn op sociale media, onderhevig aan staatspropaganda en door velen beschouwd als een beperking van de vrijheid van meningsuiting.
  • Politiek draagvlak creëren door modernisering van het ministerie van Financiën, zoals beschreven in het verslag van 2015. IMF-papier: De veranderende functies en organisatie van de ministeries van Financiën met "een bredere focus op strategische beleidskwesties" - de meeste ministeries van Financiën moeten aanzienlijk omschakelen van naleving naar strategiebeheer, en routinefuncties moeten worden gedecentraliseerd naar vakministeries die wellicht niet over de vereiste capaciteit beschikken

Takeaways

  • Een kosten-batenanalyse zal nuttig zijn om na te gaan welke elementen van duurzaamheidsrapportage en waardering van natuurlijke hulpbronnen de beste prijs-kwaliteitverhouding voor de regeringen vormen.
  • Er zouden eenvoudige basisnormen voor duurzaamheidsverslaglegging en waardering van natuurlijke hulpbronnen kunnen worden ingevoerd ter ondersteuning van regeringen met een geringe tot grote capaciteit, met richtsnoeren voor uitbreiding op basis van de nationale context.
  • Uitgaven voor duurzaamheid, gebruik van hulpbronnen en waarde van natuurlijke hulpbronnen kunnen in de overheidsrekeningen worden opgenomen.
  • Geavanceerde PFM-praktijken zoals programmabudgettering, prestatiebeheer, activiteitsgestuurde kostenberekening en boekhouding op transactiebasis zullen nuttig zijn om de normen te halen.

Achtergrond

Documenten1

Geselecteerde bronnen van duurzaamheidsresultaten2

IPSAS-normen3

  • IPSAS 1: PRESENTATIE VAN DE FINANCIËLE STATEN
  • IPSAS 11: BOUWCONTRACTEN
  • IPSAS 19: VOORZIENINGEN, VOORWAARDELIJKE VERPLICHTINGEN EN VOORWAARDELIJKE ACTIVA
  • IPSAS 21: BIJZONDERE WAARDEVERMINDERING VAN NIET-KASSTROOMGENERERENDE ACTIVA
  • IPSAS 26: BIJZONDERE WAARDEVERMINDERING VAN KASSTROOMGENERERENDE ACTIVA
  • IPSAS 41: FINANCIËLE INSTRUMENTEN

Onderwerpen

Neem contact op met